कधी कधी आठवणींसोबत
जगायच असत...
छोट्या छोट्या गोष्टिंत
मन रमायच असत...नाहीच जमल काहि तर
रुसायच असत स्वत:वरच...
आणि मग् स्वत:लाच
मनवायच असत...
मनाच्या सोबत लांब लांब
जायच असत...गुपचुप
पक्षि का गातात?
पाऊस का पडतो?
तुझ-माझ का जमत ?
(असे प्रश्न नसतात ग् विचारायचे..)
अळवाच्या पाऊसाला
त्याच् आणि धरतीच
नात नसत ग विचारायच...
आयुष्य मनसोक्त जगायच असत
जस कोसळनाऱ्या पाऊसासारख...
किंवा खळाळणाऱ्या झऱ्यासारख
आईसक्रिम वितळण्याआधी
संपवायच असत ग...
आयुष्य असच जगायच असत् ग्!!!!
No comments:
Post a Comment